Gerçek bir mektuptur Temel fıkrası değil !
Trabzonlu Temel Ağa'nın sevgili torunu Eda'ya verilen ödev ile başı
derttedir. Eskişehir'e göç eden arkadaşı Niyazi'y...e başına gelenleri yazar:
Niyazicuğum. Hani benim küçük torun var ya. Geçen akşam, geturdi ödevini
önüme koydi. Bi yandan da ağlay. Zaten dertlerini hep bağa açar.
Dedi ki; 'Habunlari anliyamadum. O yüzden da yapamadım. Yarin öğretmen beni
dövecek.'
Dedum ki; 'Ağlama uşağum, bunun içun öğretmen adam dövmez. Şimdi oni
çözeruk.'
Ne mümkün Niyazi kardaşum:
Bi tirenlan, bi otobos ayni istasyondan kalkmişlar. Tiren otobostan üçte bir
daha hizli gidiy. Otobos iki yerde onbeşer dakka istirahat vermiş. Tiren da bi
yerde durmiş, 20 dakka su almiş. Otobos saatte 60 kilometro gidiymiş. Tiren 5
saat sonra gideceği yere varmiş. Otobos ise ne vakit sonra oraya varacakmiş. Oğraştum
yapamadum.
Uşak ağlay.
Derken bubasi geldi. O da çözemedi. Diyrum oğa ki, ' damat, senun taniduğun
tahsilli bi otobos şofori var ise oğa soralim, belki o bilebilur. Yahutta sabah
olsun ben uşaği şoforler cemiyetine götüreyum. Onlar arasinda belki tirenle yariş
etmiş bi şofor vardur da bize nasihat verur. 'Ha, biz bi yandan da uşağa tireni
tarif ediyruk.
Tiren görmemiş ki...
Ne anasi görmiş, ne bubasi. Ben da bi tek askerlukte Erzurum'dan Sivas'a
gittiydum. Neysa kardaşum, o gece çok kizdum. Diyeceksun ki niye?
Uşak daha incir ağacindan duti ayiramay; mezgiti gosteriyrum, hamsi diy;
efendum, yumurtanun fabrikada yapilduğuni sanay. Biz gelduk araba yariştiriyruk.
Yani efendi, otobos saatinda varsa ne olur, geç varsa ne olur? Gurbetten yolci
mi bekliysun? Eğer varacaği saat onemliysa, edersun yazihaneye bi telefon,
derler sağa otobosun ineceği zamani.. Bu kadarluk mesele içun sabiyi subyani
niye telef edersun?
Uşakcuklarda şarki yok, türki yok, oyun yok; dayamiş matamatiği.
Ayiptur...
